+1 +2 +3 Yıl tecrübeliler için Java mülakat soruları
Java’da ClassLoader, Java programlarındaki sınıf dosyalarını yüklemek için kullanılan bir sınıftır.
Java kodu, javac derleyicisi tarafından sınıf dosyasına derlenir ve JVM, sınıf dosyasında yazılmış
byte kodlarını çalıştırarak Java programını yürütür.
Java’da üç varsayılan ClassLoader vardır: Bootstrap, Extension ve System (Application) ClassLoader.
1. Bootstrap ClassLoader : rt.jar ve diğer temel sınıflar gibi standart JDK sınıf dosyalarını yükler.
Tüm ClassLoader’ların atasıdır ve herhangi bir atası yoktur. Primordial ClassLoader olarak da
adlandırılır.
2. Extension ClassLoader : Bu sınıf yükleyicisi, kullanıcının genişletilmiş sınıf dosyalarını
yüklemesine izin verir. Bu sınıflar, “java.ext.dirs” olarak tanımlanan özel bir klasörde bulunur.
3. System / Application ClassLoader : Bu sınıf yükleyicisi, kullanıcının kendi sınıf dosyalarını
yüklemesine izin verir. (Yazılan Kodlar) Bu sınıflar, “java.class.path” olarak tanımlanan özel
bir klasörde bulunur.
1-Default: Aynı sınıftan, altsınıftan ve aynı package'den erişilebilir. Javada bir access modifier
tanımlanmazsa default olarak kabul edilir ve bu geçerli olur.
2-Private: Sadece aynı sınıftan erişilebilir.
3-Protected: Aynı sınıftan, aynı packageden ve alt sınıflardan erişilebilir.
4-Public: Her yerden erişilebilir.
1- Boyut: Array'ler, boyutları sabit olan veri yapılarıdır, yani tanımlandıkları boyutta kalırlar.
ArrayList'ler ise boyutları dinamik olarak değiştirilebilen veri yapılarıdır, yani öğe sayısı
arttıkça boyutları da otomatik olarak artar.
2- Tür: Array'ler, tek bir türdeki verileri depolamak için kullanılır. ArrayList'ler ise farklı
türlerdeki verileri depolamak için kullanılabilir.
3- İşlevsellik: Array'ler, basit bir veri yapısıdır ve sınırlı işlevselliğe sahiptirler.
ArrayList'ler ise daha gelişmiş işlevselliklere sahiptir. Örneğin, ArrayList'lerde verileri
ekleme, silme, sıralama gibi işlemler kolayca yapılabilir.
4- İşlem hızı: Array'ler, verileri doğrudan belleklerinde tuttuklarından hızlı işleme imkanı
sağlarlar. ArrayList'ler ise verileri heap bellekte tuttuklarından işlem hızı, Array'lere göre
daha yavaş olabilir.
5- Tip güvenliği: Array'ler, tür güvenliğine sahiptir. Yani, tanımlanan tür haricinde veri
eklenemez. ArrayList'ler ise tür güvenliği sağlamak için cinsiyetli yapılar ile çalışırlar.
6-Null değerler: Array'ler null değerler içerebilirken, ArrayList'ler null değerleri kabul etmezler.
Set Nesnesi: Kendisine verilen elemanların her birinde sadece bir tanesini tutar. Kopya ya da
tekrarlanan elemanları barındırmaz.
List Nesnesi: Kendisine verilen elemanları sıralı şekilde tutar. Tekrarlana elemanları barındırabilir.
Map Nesnesi: Her biri birbirinden farklı anahtarlar ile eşleştirilen nesnelerden oluşur.
Set içerisinde bir student nesnesi var nesne id ve name barındırıyor. id leri aynı name leri farklı olan objeleri Set'e yerleştirirsek ne olur acıklayınız ?
her yeni new ile oluşturulan class ların hash code ları farklı olduğundan dolayı
Set listesine yeni bir farklı obje olarak eklenir. Örnek kod ve çıktısı aşşağıdadır.
public static void main(String[] args) {
Set<Student> set = new HashSet<Student>();
set.add(new Student(1, "cello"));
set.add(new Student(2, "mello"));
set.stream().forEach(System.out::println);
}
class Student{
private int id;
private String name;
public Student(int id, String name) {
this.id = id;
this.name = name;
}
}
Output
main6.Student@7a81197d
main6.Student@5ca881b5
1- Dizilerde ulaşmak istediğimiz elemana indisini girerek ulaşırız. Linked List’lerde ise
ulaşmak istediğimiz elemanlara point eden pointerlar vasıtasıyla ulaşırız.
2- Dizilerde eleman ekleme, silme gibi işlemler Linked List’lere göre performans açısından
daha maliyetlidir. Örneğin; 1000 elemanlı bir dizimiz tanımlı olsun. Bu dizinin 500.cü elemanını
silmek istediğimizde, bu elemandan sonra gelen her eleman bir sıra geri kaydırılacak bu da
performans kaybına yol açacaktır. Linked List’te ise bu işlem sadece basit pointer
operasyonlarıyla gerçekleştirilir ve kaydırma işlemlerine gerek kalmaz. Bu sayede
performanstan kazanç sağlanmaktadır.
3- Linked List dinamiktir. Dizi tanımlaması yapılırken en başında veri boyutunu belirtmemiz
gerekirken, Linked List’lerde ihtiyaç duyduğumuzda boyutu artırabilir, silme işlemlerimizden
sonra Linked List boyutumuzu küçültebiliriz.
Final değişkenler:Değiştirilemez. Static ile beraber Constant olarak kullanılabilir.
Final class:Extend edilemez
Final methods: Override edilemez.
Error, jvm tarafından runtime'da handle edilmesi mümkün olmayan türden hatalardır.
Exception ise try catch ile handle edilebilir. Java'da exceptionları 5 farklı keyword ile
handle edilebilir. -- Try -- Catch -- Finally -- Throw -- Throws
RuntimeException ve Error dışında Throwable sınıfını extend eden sınıflar Checked Exceptions
olarak tanımlanabilir. Checked Exceptionlar compile edilirken alınan hatalardır.
(IOException, SQLException)
RuntimeException sınıfını extend eden exceptionlar Unchecked Exceptionlar olarak adlandırılır.
Compile edilirken kontrol edilip gözükmez,
(ArithmeticException, NullPointerException)
https://medium.com/@onurokkyay/java-virtual-thread-nedir-6049151ac2b8
Java’da kullandığımız geleneksel threadler (bundan sonra Platform Thread olarak da bahsedeceğiz)
işletim sistemi tarafından yönetilir ve planlanır. Yeni bir platform thread oluşturmak için bir
sistem çağrısı yapılmalıdır ve bu maliyetli bir işlemdir.
Geleneksel threadlerin aksine virtual threadler JVM tarafından yönetilir. Bu nedenle, tahsisleri
bir sistem çağrısı gerektirmez ve işletim sisteminin bağlam anahtarından (context switch) muaftırlar.
Sonuç olarak, sistemin bağlam anahtarından kurtulduğumuz için daha az maliyetle birçok virtual
thread üretebiliriz.Ayrıca virtual threadler, gerçek çekirdek thread olan taşıyıcı threadler
üzerinde çalışır. Virtual threadler, Java kodu perspektifinden normal threadler gibi hissedilir,
ancak işletim sistemi threadlerine 1:1 eşlenmezler. Taşıyıcı thread havuzundan uygun olan taşıyıcı
threadin üzerine virtual threadler eşlenir.
Thread safe, birden çok threadin bir kaynağı aynı anda kullanması durumlarında ortaya çıkan
tutarsızlıkların sonucundaki hatalara karşı; o anki threadin kaynağını güvenceye alan ve bunu o kaynağı
kullanan tüm threadler için uygulayan bir konsepttir.
Asenkron yani multithreading bir yapıda threadlerin aynı veri kaynağına erişip değiştirmeye çalışması,
hatalı davranışların sergilenmesine ve tutarlı bir sonuç elde edilememesine neden olabilir. Bu ve
bunun gibi problemleri önlemek için threadleri güvenli bir şekilde tasarlamak ve geliştirmek gerekir.
Bu metodolojiye thread safe, iş parçacığı güvenliği denir.
Bir nesnenin veya bir sınıfın saklanacak forma dönüştürülme işlemidir. Extend edilen Serilization
sınıfı alt sınıf olan kullanacağımız sınıfın byte'lar halinde streamlere yazılabilir böylece bir
java objesi veritabanına kaydedilebilir.
Deserilization ise byte haline çevrilen java objesinin eski haline çevrimine denir.
https://medium.com/@eda.dlkc/thread-safe-nedir-fe52d21238fa
https://www.gencayyildiz.com/blog/thread-safe-concurrentqueue-concurrentdictionary-concurrentbag-concurrentstack-ve-blockingcollection-koleksiyonlari-ve-kullanim-durumlari/
JPA, Java objeleri ve ilişkisel (relational) database arasında bilgi aktarımı için kullanılan bir
standarttır. JPA bu ikisi arasında bir köprü görevi görür. JPA kullanabilmek için projeye implemente
edilmesi gerekir ve bu yüzden Java dilindeki Hibernate, TopLink gibi çeşitli ORM araçları bilgiler
konusunda bir devamlılık sağlamak için JPA kullanır. JPA aracılığıyla farklı ORM araçları ufak birkaç
ayarlama dışında yazılan kod değiştirilmeden kullanılabilir.
https://medium.com/@mmuratakbiyik/concurrenthashmap-detaylar%C4%B1-ve-temel-kullan%C4%B1m%C4%B1-5bb415d3bcf2
Spring Framework içinde “scope” bir nesnenin yaşam döngüsünü ve ne kadar süreyle erişilebilir
olduğunu tanımlayan bir kavramdır. Spring, çeşitli nesne scope’ları sağlar ve bu scope’lar
nesnelerin oluşturulma, kullanılma ve yok edilme şeklini belirler.
Bu scope’lar, Spring uygulamalarında nesnelerin nasıl yönetileceğini belirlemek için kullanılır. Scope
belirleme, nesnelerin doğru zamanda oluşturulması, paylaşılması ve yok edilmesi açısından önemlidir ve
uygulamanın performansı ve davranışı üzerinde etkili olabilir.
Bir bean default olarak singleton scope’a sahiptir. Bean singleton scope ile tanımlandığı zaman mevcut
application context‘imiz içerisinde o bean’den yalnızca tek bir adet initialize edileceğini garanti
ederiz. Bu bean ile yapılacak olan tüm request’ler cache’lenmiş olan aynı nesne üzerinden yapılır.
Prototype ile belirlenmiş bir bean, container içerisinde çağırıldığı her request’te yeniden
oluşturulacaktır. Scope notasyonun iki farklı kullanımını aşağıda görebilirsiniz.
Prototype Scope kullandığınızda, her request geldiğinde yeni bir instance döndürür. Diyelim ki bir
setter methoduna sahip bir sınıfınız var, şimdi bu sınıf için bir bean oluşturduğunuzda, size her
zaman sınıfın yeni bir instance’sını verecek ve nesne niteliklerini değiştirmek için setter’ı özgürce
kullanıp çalışacaktır.
Request bean’i HTTP isteği geldiğinde oluşturulur. örneğin, bir “ /products” API’niz var, şimdi
controller bu isteği aldığında ve service methodunu çağırdığında, Request Scope ile bir Bean’iniz
olacak ve bu API isteği yanıtı geri gönderene kadar her zaman nesnenin aynı instance’ını alırsınız,
ancak yeni bir request geldiğinde, yeni bir instance gönderecek.
Session Scope Web Uygulamalarında HTTP isteği geldiğinde oluşturulur. Mesela Spring boot uygulamanız
kullanıcı sessionlarını sürdürdüğünde, bu scope yardımcı olabilir.
Session Scope kullandığımızda, tüm Session için (kullanıcı düzeyindeki oturumda) her zaman nesnenin
aynı instance’ını return eder. Ancak kullanıcı oturumu kapandığında, yeni bir kullanıcı oturumu için
nesnenin yeni bir instance’ını alacaksınız.
Bir application scope, ServletContext’in yaşam döngüsü için bean örneğini oluşturur. Bu singleton
scope’a benzer ancak aralarında farklılıklar mevcuttur. Bir bean application scope değerine sahipken
bu bean çoklu servlet tabanlı uygulamalar ile de paylaşılabilirken, singleton scope değerine sahip
bir bean yalnızca mevcut application context’i içerisinde tanımlıdır.
1-Single responsibilty: Bir nesne ya da bir sınıfın tek bir sorumluluğu olmalıdır.
2-Open-closed: Bir sınıf değişime kapalı gelişmeye açık olmalıdır.
3-Liskov's Substitution: Nesneler programın çalışmasında sorun yaratmadan kendi alt örnekleriyle
değiştirilebilmelidir.
4-Interface Segregation: Nesneler ihtiyaç duymadıkları metotların interfacelerinden ayrıştırılmalıdır.
5-Dependency Inversion: Yüksek seviyeli sınıflar düşük seviyeli sınıflara bağlı olmamalı,
her ikisi de soyut kavramlara bağlı olmalıdır.
Single responsibilty bir nesnenin tek bir amaçla yaratılmasını konu alır. Bağlı olduğu sınıfın
içerdiği davranışsal özellikler tek bir amaca uygun olmalı başka bir davranış göstermemelidir.
Örneğin bir çalışan sınıfı içerisinde vergi hesaplama fonskiyonu bulunamaz. Bu single responsibilty
prensibine aykırı bir kod yazım şeklidir.
"Dependency Inversion" prensibinin uygulanmasını içeren bir patterndir.Dependency Injection tekniğinde
bağımlılık oluşturacak parçalarının ayrılıp, bunların sisteme dışarıdan verilmesi (enjekte edilmesi)
ile meydana gelir. Temel olarak 3 tür DI vardır. Bunlar;
- Constructor Injection,
- Setter Injection,
- Method Injection
Tüm yöntemler bağımlı olan sınıfları dışarıdan enjekte etmeye dayanır.
DAO Data Access Object ifadesini: Bu araç geliştiricilere özellikle Java kaynaklı veri erişim araçları
ile daha kolay çalışma imkanı sunar. Bir yazılım uygulamasında veritabanı veya diğer veri kaynaklarına
erişimi sağlayan bir tasarım desenidir. DAO ile diğer katmanlar etkilenmeden veritabanı ve bilgi
bankası değiştirilebilir.
Bu kombinasyon türü uygulamada birçok farklı türde tekil bean bulunduğunda kullanılır. Bu kombinasyon
her bir ayrı bean'i farklılaştırır.
@Autowired annotasyonu kullanıldığında Spring, bağımlılığı otomatik olarak enjekte eder. Ancak birden
fazla aday bean olduğunda, hangi bean’in kullanılması gerektiğini belirtmemiz gerekiyor. İşte
@Qualifier annotasyonu bu seçimi yapmamızı kolaylaştırır.
Circuit Breaker, bir servisin aşırı yük altında olduğunu veya düzgün çalışmadığını tespit ettiğinde,
otomatik olarak o servise gelen istekleri keser. Bu sayede sistem, tek bir servisin başarısızlığından
dolayı tamamen çökme durumuna düşmekten korunmuş olur.
https://medium.com/@SametAkgul/circuit-breaker-pattern-e5311f670c2e
https://medium.com/trendyol-tech/nedir-bu-circuit-breaker-pattern-2d3d34948767
https://umitsamimi.medium.com/circuit-breaker-resilience4j-7e1082610c52
Interceptor, Spring MVC paketinde bulunan bir sınıftır. HTTP isteklerinin öncesi, sonrası ve
tamamlandıktan sonra yapılması gereken işlemleri bu sınıf aracılığı ile handle edebilmekteyiz.
Gelen isteklerin endpointe ulaşmadan önce işlenmesini sağlamamıza yarayan bir sınıftır. Bir servlete
benzer ve DispatcherServlet ten sonra bulunmaktadır. HTTP isteklerini kontrol etmek için kullanılır.
İstek başlamadan önce çağrılır ve HTTP isteği ile ilgili bilgileri içeren HttpServletRequest nesnesini
ve HTTP isteği ile ilgili yanıtı döndürecek HttpServletResponse nesnesini alır.
Ref :
https://blog.burakkutbay.com/spring-boot-interceptor-nedir-uygulama-ornegi.html/
Spring MVC'de interceptor'lar işlemeden önce, işleme sırasında ve işleme sonrasında bir istemcinin
talebini yerine getirmek için kullanılır. Kodda istenmeyen herhangi bir tekrardan sakınmak için
muhteşem bir araçtır.
Spring IoC Container, Spring Framework'ün çekirdeğidir. Bu konteyner, nesneleri oluşturur, nesneleri
birbirine bağlar, bağımlılıklarını yapılandırır ve tüm yaşam döngüsünü yönetir.
Inversion of control bir yazılım tasarım prensibidir. Ioc ile Uygulama içerisindeki obje
instance’larının yönetimi sağlanarak, bağımlılıklarını en aza indirgemek amaçlanmaktadır. Projenizdeki
bağımlılıkların oluşturulmasını ve yönetilmesini geliştiricinin yerine, framework’ün yapması olarak da
açıklanır.
Framework‘in üzerinde çalıştığımız da görülüyor ki; frameworkler birçok işi kendisi yapmakta ve bizim
kodumuzu çalıştırmak için framework gerekli kaynakları ve çalışması gereken metotları oluşturup,
yönetmektedir. Yazdığımız kod bloğu çalışacağı zaman, framework bizim kodumuzu çağırır ve çalıştırır
daha sonra kontrol yeniden framework’e geçmesi olayının tümüne Inversion Of Control adı verilmektedir.
- RestTemplate
- Feign Client
- GRPC
Hibernate yazılım nesnelerin, ilişkisel veri tabanlarındaki (relational databases) kayıtlara
nasıl karşılık geldiğini yürüten bir teknolojidir.
Java programlama dilinde kullanılan açık kaynaklı bir nesne/ilişkisel eşleme (ORM) aracıdır.
Hibernate, veri tabanı işlemlerini, Java sınıfları arasında doğrudan ilişki kurmak yerine nesnelerin
saklanması ve yönetilmesi yoluyla yönetir.
Ref : https://www.turkninja.com/2024/02/hibernate-ileri-seviye-interview.html
#FetchType : Aralarında ilişki bulunan entitylerden bir tarafı yüklerken diğer tarafın
yüklenme stratejisini belirlememize olanak sağlar.
EAGER kullanırsak nesneyi veritabanından çekerken EAGER olan tüm nesneleri de
beraberinde çekeriz.
LAZY kullanırsak, ihtiyaç duyduğumuzda ilgili veriler çekilecektir.
Lazy Loading, bir nesnenin ilişkili nesnelerinin ihtiyaç duyulduğunda, yani erişildiğinde
yüklenmesi yöntemidir. Bu, gereksiz veri yüklemeyi önlemek ve performansı artırmak için
kullanılır. Hibernate, proxy nesneleri veya bytecode enhancement kullanarak lazy loading'i
gerçekleştirir.
@Entity: bir sınıfın bir veritabanı tablosuna karşılık geldiğini Hibernate'e belirtir.
@Table: sınıfın eşleştirildiği tablonun adını ve isteğe bağlı olarak schema adını belirlemek
için kullanılır.
@Entity zorunludur, ancak @Table kullanımı isteğe bağlıdır; eğer kullanılmazsa, sınıf adı
tablo adı olarak varsayılır.
Optimistic Kilitlenme, veri çakışmalarını önlemek için sürüm numarası veya zaman damgası kullanır.
Veri güncellenmeden önce, sürüm numarası veya zaman damgasının değişip değişmediği kontrol edilir.
Pessimistic Kilitlenme ise, bir kaynağa erişim sırasında veritabanı seviyesinde kilit kullanır,
böylece diğer işlemler o kaynağı değiştiremez veya okuyamaz.
Optimistic kilitlenme genellikle okuma yoğun uygulamalarda tercih edilirken, Pessimistic kilitlenme
yazma yoğun işlemlerde veya yüksek çakışma riski olan durumlarda kullanılır.
Hibernate'de cascade türleri, bir nesne üzerinde yapılan işlemlerin ilişkili nesnelere nasıl
uygulanacağını belirler. Ana cascade türleri: ALL, PERSIST, MERGE, REMOVE, REFRESH, DETACH.
Örneğin,
bir Parent nesnesi Child nesneleri ile bir ilişki içindeyse ve Parent nesnesi kaydedildiğinde
(PERSIST) veya güncellendiğinde (MERGE) Child nesnelerinin de otomatik olarak kaydedilmesi veya
güncellenmesi isteniyorsa, ilgili cascade türü ilişkide belirtilir.
Hibernate Query Plan Cache, sorgu planlarını önbelleklemek için kullanılır. Bu, aynı sorgunun
tekrar tekrar çalıştırılması durumunda, sorgu derleme süresini azaltarak performansı artırır.
Önbellek, sorgu metni ve bağlamı (örneğin, parametre türleri) bazında sorgu planlarını saklar.
Bu özellik, özellikle karmaşık sorguların ve sık çalıştırılan sorguların olduğu uygulamalarda
önemli performans iyileştirmeleri sağlayabilir.
N+1 sorgu problemi, bir entity ve onun ilişkili nesnelerini yüklerken ortaya çıkan bir performans
sorunudur. Örneğin, bir Parent entity'si ile ilişkili çok sayıda Child entity'sini yüklerken, ilk
olarak Parent entity'si için bir sorgu çalıştırılır ve ardından her bir Child için ayrı ayrı sorgular
çalıştırılır. Bu, toplamda 1 (parent için) + N (N child için) sorgu anlamına gelir ve özellikle N'nin
büyük olduğu durumlarda ciddi bir performans düşüklüğüne yol açabilir.
https://gokhana.dev/postgresql-index-tipleri-ve-index-secimi/
Bir index yaratıldığında tipi verilmez ise default olarak btree oluşturulmaktadır. Özellikle
“büyüktür”, “büyük eşittir”, “küçüktür”, “küçük eşittir”, “eşittir”, “between”, “is null”,
“is not null” gibi sorguların hepsinde kullanılabilir. Like’lı ifadeler ise “sabit değer%”
şeklinde ise kullanılabilir. Balance tree algoritmasını kullanmaktadır.
- Çoğu sorgu türü için en performanslı seçenektir.”>, >=, <, <=, =, IN, BETWEEN” gibi gibi..
- Varsayılan/Default sorgu tipidir.
- Çoklu kolon indexlemesini yapılabilir.
Hash daha çok eşitlik anında kullanılabilen bir index türüdür. Oluşum hızı index yaratma süresi
açısından Btree’ye göre çok daha fazladır. Ancak kapladığı alan bakımından Btree’ye göre çok
daha az bir yer kaplar. Çünkü Btree ağaç yapısında tutulurken, hash flat bir yapıda tutulmaktadır.
Hash index, kullanım şekli açısından genellikle B-tree ile karşılaştırılmaktadır.
- Eşitlik operatörü ile yapılan sorgular için iyi bir seçenektir.
- Hash index, B-Tree indexinden daha az yer kaplar.
- Tabloya satırlar eklendikçe linear olarak büyüyen B-Tree indexinin aksine, Hash indexi ani
artışlarla büyür.
- Hash indexler ile “unique” constraint kullanılamaz.
- Hash indexler birden fazla kolon için oluşturulamazlar.
- Hash indexleme yapılırken sıralama ifadelerine yer verilemez.
- Hash indexleme yaptığınız bir tablo için Cluster kullanamazsınız.
Postgresql verileri varsayılan olarak 8 Kb’lık bloklar halinde saklamaktadır. Brin indexlemede,
indexler tutulurken bloklar içerisindeki en büyük ve en küçük değerler baz alınır. B-tree’nin
aksine blok içersinde sıralanmış tüm değerler değil, sadece min ve max değerler tutulur. Eski
adıyla min-max indextir.
B-tree yaratıldığında 8Kb’lık veri setlerinin tümünü saklayacak şekilde bir indexleme yapar. Ancak
BRIN ındex 8Kb’lık bloklardan sadece minumum ve maximum değerleri alarak index halinde saklar.
- Btree ile karşılaştırıldığında tutalan veri boyutuna bakarsak çok çok daha az
olduğunu görebiliriz.
- Doğrudan bir veri yerine bir aralık üzerinde işlem yapılıyorsa çok performanslı
çalışabilir.
- Sadece belirli veriler index için tutulduğundan ötürü en az yer kaplayan index
türüdür.
- Özellikle big data ve veri analizi alanlarında range işlemlerinin çokluğundan
dolayı tercih edilmektedir.
Generalized Inverted Index ile her kelime için bir index ve bu indexin içinde aranan ifadenin
geçtiği yerlerin listesini sıkıştırılmış olarak tutar.
- Bir kolonda array gibi çoklu verinin olması durumlarında kullanılabilir. Yani metin
içinde aramalarda kullanılması önerilir
- “Full text search” işlerinde kullanılabilir.
- JSONB üzerinde yapılan aramalarda tercih edilebilir.
- Range ve array veri tiplerinde kullanılabilir
- ILIKE ile birlikte ‘%abc%’ şeklindeki aramalarda btree verimli çalışmaz. GIN tercih edilebilir.
Generalized search tree, full text search için güçlü diğer bir adaydır. Btree karşılaştırma yapıları
için kullanılırken, GIST’te ağaç yapısında veri tutmasına karşın daha çok modern veritabanlarındaki
geodata, text documents gibi operatorler için kullanılmaktadır.
- Aynı kolonda değerlerin başka satırlarda çakışması durumlarında kullanılabilir.
- Indexleme yöntemidir ve bu index tipinden birçok index türetilebilir.
- “Full text search” işlerinde kullanılabilir.
- Geometrik veri türlerini indexlemek için kullanılırlar.
Optimistic, yani iyimser eş zamanlılık kontrolünde aynı anda bir kaydın update edilmeyeceği varsayılır
ve birden fazla session aynı kaydı update etmek için erişilebilir. Eğer aynı kayıt birden fazla kişi
tarafından update edilirse kayıtlardan biri iptal olur ve kullanıcıya iptal olduğuna dair bilgilendirme
yapılır.
Pessimistic, yani kötümser eş zamanlılık kontrolünde bir kullanıcı bir kaydı değiştirmek istediğinde
o kayda kilit koyar ve o kaydı başkası değiştiremez. İlk değiştirmeye çalışan kişi kaydı değiştirdikten
sonra değiştirilen kayıt üzerindeki kilit açılır ve diğer değiştirmek isteyenler artık değiştirebilir
hale gelir.
https://www.buraksenyurt.com/post/Transaction-larda-Izolasyon-Seviyeleri-(Isolation-Level)-1-bsenyurt-com-dan
https://www.buraksenyurt.com/post/Transaction-larda-Izolasyon-Seviyeleri-2-(IsolationLevel-Numaralandc4b1rc4b1cc4b1sc4b1)-bsenyurt-com-dan
https://medium.com/yapi-kredi-teknoloji/oracle-explain-plan-kullan%C4%B1m%C4%B1-a0b5b746018e
saga pattern ile yapılabilir. Saga pattern ile konuya özel açıklama yapılması iyi olur.
https://sefikcankanber.medium.com/cqrs-command-query-responsibility-segregation-nedir-16b196376389
https://aws.amazon.com/tr/compare/the-difference-between-rabbitmq-and-kafka/
https://sefikcankanber.medium.com/saga-pattern-nedir-e4a447bef361
https://medium.com/@avniozunlu/domain-driven-design-ddd-151c90472914
https://medium.com/@avniozunlu/domain-driven-design-ddd-151c90472914