Stworzenie własnego interpretera języka koncepcyjnie zbliżonego do Logo, lecz z mechanizmami obiektowymi w kontekście żółwia. Ma on pozwalać min na tworzenie wielu instancji żółwia na ekranie.
Język Logo znany w Polsce także jako Logomocja. Jest on prostym językiem programowania skierowanym głównie do uczniów szkół. Pozwala on w sposób wizualny zapoznać się uczniom z programowaniem. W tym wypadku aspekt ten realizowany poprzez pozwolenie użytkownikowi na sterowanie kursorem (żółwiem) rysującym po planszy za pomocą odpowiednich komend.
Cechy samego języka:
- Lokalność zmiennych
- Typy wbudowane
- num - liczba
- string - ciąg znaków
- turtle - jest to obiekt reprezentujący wskaźnik (w domyśle żółw), którym kierować może użytkownik
- bool - typ logiczny
- funkcja - przechowywanie wskazania na już instniejącą funkcję do zmiennej
- dynamiczne typowanie zmiennych
- Wykonywanie wyrażeń arytmetycznych działający zgodnie z ogólnie przyjętą dot. konwencją kolejności operatorów.
- Wykonywanie wyrażeń logicznych działający zgodnie z ogólnie przyjętą dot. konwencją kolejności operatorów.
- Możliwe istnienie wielu instancji żółwia jednocześnie
- Definiowanie własnych funkcji oraz ich późniejsze używanie
- Możliwość tworzenia pętli
while - Instrukcje warunkowe
if - Obsługa niektórych sytuacji wyjątkowych (np. dzielenie przez 0)
- Funkcja print wypisująca informacje
Pozostałe wymagania dotyczące funkcjonalności:
- wbudowany obiekt żółwia
- stworzenie GUI wizualizującego ruchy oraz linie rysowane przez żółwia.
Program jest opakowany w prostą aplikację terminalową pozwalającą na wybranie pliku, który ma zostać wykonany oraz umożliwiający opcjonalne wyświetlenie wyników rysowania.
./logo_app.py -h
usage: logo_app.py [-h] [-n] file
Simple logo-like language interpreter
positional arguments:
file path to file with code
optional arguments:
-h, --help show this help message and exit
-n, --no-render Don't show turtle visualization after executionW ramach testów warto uruchomić przykładowy program w głównym folderze.
./logo_app.py ./testfile.logoDefiniowanie zmiennych polega na przypisaniu zmiennej jakiejś wartości, nie wymaga się uprzedniej deklaracji.
numer = 321
prawda = True
falsz = False
slowo = "Slowo"Funkcje są definiowane za pomocą słowa kluczowego fun.
fun NAZWA_FUNKCJI ( NAZWY_ARGUMENTÓW_PODZIELONE_PRZECINKAMI ) { CIAŁO FUNKCJI }
Język ma zaimplementowane funkcje wbudowane print oraz println.
Program:
fun hello(imie)
{
println("Witaj "+imie)
}
hello("Jan")Zwróci: Witaj Jan
Do zwracania wartości z wnętrza funkcji należy użyć funkcni wbudowanej return.
fun square(num)
{
return(num*num)
}
square(4)Warunki
if(warunek)
{
funkcja_gdy_prawda()
}else
{
funkcja_gdy_falsz()
}Pętla while
while(WARUNEK)
{
jakies_funkcje()
}Wbudowany typ żółwia - wbudowany obiekt żółwia jest wykorzystywany do rysowania po płótnie.
Płótno jest powierzchnią o wymiarach 200 na 200, gdzie punkt o położeniu 0,0 jest na środku.
Tworzy się go za pomocą konstruktora Turtle().
Metody obsługiwane przez żółwia:
get_x()get_y()get_angle()fd(distance)- przemieść żółwia o x jednostek do przodurotate(ang)- obróć żółwia zgodnie z ruchem wskazówek zegara oangstopniset_angle(ang)- ustaw kąt żółwia na wartośćangset_x(x)set_y(y)
Warto pamiętać, że jeśli żółw zostanie zmiszczony (np był stworzony tylko wewnątrz funkcji, lub nadpisujemy go czymś innym) to wyrenderuje się nam tylko jego ścieżka
Program:
t=Turtle()
t.fd(50)
t.rotate(90)
t.fd(50)
print("Obecne polozenie x: ")
print(t.get_x())
print(" y: ")
println(t.get_y())Powinien zwrócić: Obecne polozenie x: -50.0 y: 50.0
oraz wyświetlić:
Osie x i y (pozioma i pionowa) rosną w kierunku prawym i dolnym.
Operacje - Do dyspozycji mamy standardowy zestaw operacji arytmetycznych oraz logicznych:
+ - * / ! = || && == != < <= > >=
numer = 212
prawda = 22+43 < 12 || numer > 11
fun fib(num)
{
if(num<=1)
{
return(1)
}
return(fib(num-1)+fib(num-2))
}
print("Result of fib(10): ")
println(fib(10)) Ten kod pokazuje prostą funkcję rekurencyjną liczącą ciąg Fibonacciego z liczby 10.
Wświetla on:
Result of fib(10): 89.0
Przykładowy program rysujący kwadrat:
fun draw_square(len)
{
i = 0
t = Turtle()
while(i<=3)
{
t.fd(len)
t.rotate(90)
i=i+1
}
pole = len*len
return(pole)
}
print("Obrysowane pole ")
pole=draw_square(10)
msg = ""
if(pole > 10 && pole <200)
{
println("jest wieksze od 12 i mniejsze od 200")
}else
{
println("jest inne niz przewidywane")
}
W konsoli powinno zostać wypisane Obrysowane pole jest wieksze od 10 i mniejsze od 200.
A na ekranie powinien zostać wyrenderowany obrazek:
Warto zwrócić uwagę na brak wskaźnika pokazującego położenie żółwia jest to spowodowane tym, że obiekt, który na niego wskazywał został zniszczony przy wyjściu z kontekstu funkcji rysującej.
Projekt jest napisany w języku python z wykorzystaniem biblioteki PyQt5 w celu wizualizacji generowanego obrazu.
program = { statement | definition };
definition = functionDefinition;
functionDefinition = "fun" identifier, "(", [ identifier, {",", identifier} ], ")", block;
statement = ifStatement | whileStatement | expression | valueAssignment;
ifStatement = "if", "(", logicalExpression, ")", block[ "else" block] ;
whileStatement = "while", "(", logicalExpression, ")", block;
block = "{", {statement}, "}" ;
valueAssignment = identifier, "=", expression;
expression = logicalExpression;
logicalExpression = andCondition, {"||", andCondition};
andCondition = relation, {"&&", relation};
relation = mathExpression, [compSign, mathExpression];
mathExpression = AddExpression, { addSign, AddExpression};
AddExpression = factor, {multSign, factor};
factor = [ "!" | "-" ], (value | "(" logicalExpression ")");
value = identifier, {functionOperator | fieldOperator } | constValue
functionOperator = "(" [ expression, {",", expression} ], ")";
fieldOperator = "." identifier
addSign = "+" | "-" ;
multSign = "*" | "/";
logicSign = "||" | "&&";
compSign = "==" | "!=" | "<" | "<=" | ">" | ">=";
identifier = letter, {naturalNumber | letter | specialSign};
constValue = number | string;
string = '"' {letter | naturalNumber | specialSign | stringEscapedSign} '"';
number = naturalNumber [ ".", digit, {digit}];
naturalNumber = "0" | (nonZeroDigit, {digit});
letter = "A" | "B" | "C" | "D" | "E" | "F" | "G" | "H" | "I" | "J" | "K" | "L" | "M" | "N" | "O" | "P" | "Q" | "R" | "S" | "T" | "U" | "V" | "W" | "X" | "Y" | "Z" | "a" | "b" | "c" | "d" | "e" | "f" | "g" | "h" | "i" | "j" | "k" | "l" | "m" | "n" | "o" | "p" | "q" | "r" | "s" | "t" | "u" | "v" | "w" | "x" | "y" | "z" ;
nonZeroDigit = "1" | "2" | "3" | "4" | "5" | "6" | "7" | "8" | "9" ;
digit = "0" | nonZeroDigit;
specialSign = "_";
stringEscapedSign = '/"';
Lista tokenów:
identifier - token zawierający identyfikator, który może wskazywać na jakąś zmienną, czy też funkcję
constValue - token bezpośrednio przeliczany na jakąś wartość
"fun", "if", "else", "while",
"{", "}", "(", ")", '"'
"+", "-", "*", "/", "!" "="
"||", "&&", "==", "!=", "<", "<=", ">", ">="
EOF - End Of File
Funkcje wbudowane takie jak print nie są tokenami, podobnie jak nazwy typów wbudowanych, bedą one rozpoznawane jako identyfikatory.
Testy poszczególnych elementów analizatora są realizowane za pomocą prostych testów jednostkowych stworzonych z pomocą narzędzia pytest.
Uruchomienie testów:
pytest --pyargs mylangTesty są podzielone na 3 główne części:
test_lexer- zbiór testów sprawdzających poprawność działania lekseratest_parser- testy powiązane z działalnością parsertest_evaluation- testy powiązane z wykonywaniem kodu programu
W każdej z grup testów weryfikowana jest zarówno poprawnośc wykonania oraz poprawne zwracanie różnego rodzaju wyjątków.
Testy były pisane na bieżąco, przy każdym znalezionym błędzie, który nie jest pokryty w ramach zbioru testowego dodawany był nowy testcase mający badać dany przypadek.